Summary |
พระราชลัญจกร คือ ตราเครื่องหมายประจำรัชกาล พระราชลัญจกรรัชกาลที่ 4 ทำเป็นรูปมงกุฎ ตามพระนามเดิมว่า “สมเด็จเจ้าฟ้ามงกุฎ” มีฉัตรบริวาร 2 ข้าง
ต่อมาสมัยรัชกาลที่ 6 ทรงมีกฎหมายเกี่ยวกับพระราชลัญจกร ประมวลความได้ว่า พระราชลัญกรมี 4 ประเภท คือ 1) พระราชลัญจกรประจำแผ่นดิน ใช้ประทับกำกับพระบรมนามาภิไทย 2) พระราชลัญจกรสำหรับแผ่นดิน ใช้ประทับกำกับเอกสารสำคัญที่ออกในพระปรมาภิไธยพระมหากษัตริย์ 3) พระราชลัญจกรประจำพระองค์ ใช้ประทับเอกสารสำคัญส่วนพระองค์ และ 4) พระราชลัญจกรประจำเครื่องอิสริยาภรณ์ ใช้ประทับประกาศนียบัตรเครื่องราชอิสริยาภรณ์
ที่มา:
จุลลดา ภักดีภูมินทร์. “ลัญจกร หรือ ลัญฉกร,” สกุลไทย. ปีที่ 48, ฉบับที่
2503 (ต.ค. 2545), หน้า 58-59.
ทรงสรรค์ นิลกำแหง. “พระราชลัญจกรพระครุฑพ่าห์กาญจนาภิเษก,” วารสารราชบัณฑิตยสถาน. ปีที่ 20, ฉบับที่ 4 (ก.ค.-ก.ย. 2538), หน้า 54-69.
เพลิศพิศ กำราญ. "พระราชลัญจกร." ศิลปากร. ปีที่ 25, ฉบับที่ 3 (ก.ค. 24), หน้า 1-9.
อัญชลี. "พระราชลัญจกร." เอกสารข่าว กอ.รมน. ปีที่ 6, ฉบับที่ 7 (ก.ค. 2544), หน้า 3.
|